ภูมิใจมากมาย

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on May 28, 2011 at 8:04am วันนี้ได้รับสมุดรายงานผลการเรียนของปาล์มมี่ มันช่างชื่นใจซะจริงๆ แล้วก็แอบน้ำตาคลอด้วยความภูมิใจ แม่ไม่เก่งอังกฤษอย่างเราก็สร้างเด็กสองภาษาได้ แค่ต้องเพิ่มความพยายามมากขึ้นอีกนิด Teacher เข้ามาคุยกับแม่ แล้วบอกว่าปาล์มมี่สามารถคุยภาษาอังกฤษกับเขาได้ เขาแปลกใจมากว่าทำไม อันนี้ไม่ได้ฟุ้งนะคะว่าปาล์มมี่เก่งกว่าเพื่อนๆในห้อง เพียงแค่อยากจะบอกย้ำๆซ้ำๆ ว่า เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ ใครๆก็ทำได้ ขอแค่ตั้งใจและลงมือทำ ขอบคุณผู้ใหญ่บิ๊กสำหรับแผนที่ดีในการเดินทางเพื่อสร้างเด็กสองภาษา ขอบคุณคุณครูในห้องอิงลิชคลับ และขอบคุณเพื่อนๆร่วมทางทุกคนค่ะ  ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนใหม่ที่เพิ่งจะเริ่มทุกๆคนนะคะ

พอถึงบางอ้อ…ก็เลยอยากบอกต่อ

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on June 20, 2010 at 11:30pm จริงๆแล้วเรื่องราวที่อยากจะบอกต่อ ก็เป็นเนื้อหาซ้ำเดิมที่ผู้ใหญ่บิ๊กได้บอกกับเราทุกคน(ที่อ่านหนังสือเด็กสองภาษาฯ)แล้ว หรือแม้กระทั่งพี่ๆน้องๆในหมู่บ้านก็เคยบอกเคยคุยกันไปแล้ว แต่อ้อมอยากจะเล่าอยากจะบอกในมุมของอ้อม จากประสบการณ์การสร้างเด็กสองภาษาของตัวเอง(แม่ไม่เก่งอังกฤษ)ค่ะ เลือกระบบให้เหมาะกับตัวเอง.. ของอ้อมเลือก OPOL ค่ะ โอ่โฮ้!โคตะระ เครียด เครียด เลยค่ะ ทั้งเหนื่อยทั้งท้อ ดีนะที่ไม่ถอยไปซะก่อน ส่วนหนึ่งก็ได้กำลังใจจากหมู่บ้านแห่งนี้แหล่ะค่ะ ถ้าย้อนเวลาได้อ้อมคงเลือกระบบ OTOL แล้วค่อยๆเพิ่มความถี่ความเข้มข้นไปเรื่อยๆ คิดว่ามันน่าจะไม่เครียดเหมือนที่เจอมา เพิ่งคิดได้ว่า “อะไรก็ตามที่คนอื่นเค้าบอกว่าดี มันจะดีที่สุดถ้ามันเหมาะกับเรา และเราเหมาะกับมัน” ใจร้อน.. ตอนเริ่มใหม่ๆ อ้อมดูคลิปของพี่ๆน้องๆ เห็นเจ้าตัวเล็ก(ของแต่ละบ้าน)พูดอังกฤษได้ โอ๊ย! อยากให้ลูกเราพูดได้เร็วๆบ้างจัง ดูคลิปของบ้านนี้ อุ๊ย..เค้าใช่เวลาแค่นี้เอง บ้านโน้น..เค้าสอนอย่างนี้เหรอ อย่างนั้นเหรอ ไม่เห็นยาก(ลืมไปเลยว่าอังกฤษตัวเองไม่กระดิกเลย) แล้วก็สรุปเองเลยว่า ฉันสร้างเด็กสองภาษาภายในระยะเวลา 5-6 เดือน ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ เพิ่งคิดได้ว่า การเลียน(แบบ)ภาษา หรือเรียนอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับทักษะ มันต้องใช้เวลาและการฝึกฝน อย่างตอนเป็นเด็กๆ(ตอนนี้เป็นสาว)ที่เราเรียนพิมพ์ดีด ต้องเรียนวันละ […]

การเดินทางบนเส้นทางนี้ ของแม่กะมี่ (ปาล์มมี่) 2

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on March 16, 2010 at 3:30am 4 อ๋อ…มันเป็นเพราะความเชื่อนี่เอง เคยถามตัวเองว่าทำไมเราถึงเลือกระบบ OPOL ทั้งๆที่เราก็เก่งอังกฤษซะเหลือเกิ๊น เวลาจะพูดทีน้ำไหนไฟดับก็แล้ว ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะพูดยังงัย คิดไปคิดมา อ๋อ…มันเป็นเพราะความเชื่อนี่เอง เพราะเราเชื่อในแนวคิดการสร้างเด็กสองภาษาของท่านผู้ใหญ่บิ๊ก เชื่อคำแนะนำที่ว่า “ถ้าลูกคุณเพิ่งหัดพูด และพ่อแม่คนใดคนหนึ่งเลี้ยงลูกเต็มเวลา ผมแนะนำเลยครับว่า OPOL หนึ่งคนหนึ่งภาษาดีที่สุด” เมื่อเรามีความเชื่อแล้วเราก็สามารถทำตามความเชื่อนั่นได้อย่างสนิทใจและเต็มกำลัง แม้มันจะยากเย็นแสนเข็นก็ตาม 5 ถ้าเราไม่ยอมแพ้ เราก็จะไม่แพ้ 16 กันยายน 2552 เด็ก 2 ภาษา Eng – Thai ตอนนี้แม่กำลังพยายามทำให้ ปาล์มมี่เป็นเด็ก 2 ภาษา แต่มันค่อนข้างยาก เพราะปาล์มมี่คุ้นเคยกับภาษาไทยมาก่อนและนู๋ก็เริ่มพูดภาษาไทยได้มากขึ้นแล้ว เพราะฉะนั้นแม่ต้องพยายามให้มากเป็น 2 เท่า ตั้งแต่วันที่ 5 กันยายน แม่เริ่มพูดภาษาอังกฤษกับนู๋ 100% แม่รู้ว่ามันยากสำหรับนู๋ แล้วมันก็ยากสำหรับแม่ด้วย แต่”เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ” ยอมรับว่าตอนนี้แม่รู้สึกท้อนะ […]

การเดินทางบนเส้นทางนี้ ของแม่กะมี่ (ปาล์มมี่)

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on March 15, 2010 at 1:00am ถือว่ายังพอมีบุญเก่าอยู่บ้าง ครอบครัวเราชอบไปตากแอร์ที่ร้านหนังสือ(ในห้างฯ)ค่ะ ได้อ่านหนังสือฟรีแถมเย็นสบาย(ขอบคุณร้านหนังสือทุกร้านที่เราไปใช้บริการด้วยนะคะ) และปาล์มมี่ก็ยังได้เจอเพื่อนใหม่ๆที่นั่นอีกด้วย ตอนนั้นประมาณต้นเดือน ก.ค. 52 เหมือนอย่างเคยๆค่ะ พาลูกไปร้านหนังสือ ตาเหลือบไปเห็นหนังสือสีส้มเด่นสะดุดตา หน้าปกเขียนว่า เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ เดินตรงเข้าไปหยิบขึ้นมา แล้วอ่านทุกตัวอักษรบนหน้าปกหนังสือ แล้วก็วางกลับคืนที่เดิม ในใจคิด “มันก็คงเหมือนกับหนังสือสอนภาอังกฤษทั่วๆไปแหละว้า” ครั้งที่ 1 ผ่านไป ครั้งที่ 2 ก็ที่ร้านหนังสืออีก เดินผ่านเห็นอีกแล้วหนังสือเล่มนั้น เด็กสองภาษา พ่อแม่สร้างได้ แต่ครั้งนี้มองแค่หาตาเท่านั้น แล้วก็เดินผ่านไป ครั้งที่ 3 ก็ที่ร้านหนังสืออีกนั่นแหละ เห็นอีกแล้ว หนังสือเล่มนี้ทำไมมันเตะตาจังฟะ ถือว่ายังพอมีบุญเก่าอยู่บ้าง อะไรก็ไม่รู้ดลจิตดลใจให้เราเดินเข้าไปหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านอีกครั้ง อ่านหน้าปก อุ๊ย! พิมพ์ครั้งที่ 3 “คงมีอะไรดีมั้ง” คิดในใจ แล้วก็พลิกอ่านด้านใน มือนึงถือหนังสือ มือนึงจับมือลิง เอ่อ! จับมือลูก (อยู่กับลูกสองคน […]

กลับตัวก็ไม่ได้ จะเดินต่อไปก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึง

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on December 28, 2009 at 9:46am เหนื่อยมากๆเลยค่ะ (ขออนุญาตบ่น คิดว่าคนในหมู่บ้านคงเข้าใจ) ช่วงนี้เข้ามาที่หมู่บ้านทีไรก็จะไปอยู่แถวๆห้องEnglish Club ตามดูกระทู้เก่าๆ เก็บข้อมูล จด จำ และทำแบบฝึกหัด (ไม่เข้าใจเล๊ยทำไมตัวเองถึงเลือกระบบOPOL ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เก่งภาษาอังกฤษ) เสียดายม๊าก…(และเสียใจ) ที่ไม่ได้ไปเวิร์กช็อปคราวที่แล้ว ถ้าไม่งั้นตอนนี้ก็คงไม่ต้องมานั่งบ่นแบบนี้ช่วงนี้ปาล์มมี่เริ่มอยากจะสื่อสารกับแม่เป็นประโยคมากขึ้น เริ่มถาม Who? What? ถ้าน้องถาม Who? อ้อมก็จะพูด Who is she/he? น้องก็จะรีบพูดตาม แถมแต่งประโยคเอง อย่างเช่น Palmy sit high. Mommy sit low. (น้องนั่งบนโซฟาค่ะ แม่นั่งที่พพื้น) แล้วประโยคเด็ดติดปากตอนนี้ก็ I don’t yo(know). ทั้งๆที่รู้ ก็ I don’t yo. นี่แหล่ะค่ะเป็นสาเหตุที่ทำให้อ้อมกลับตัวไม่ได้แล้วในหนังสือเด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้ คุณพงษ์ระพี เขียนไว้เกี่ยวกับผลงานวิจัยว่า เขาบอกว่าการเรียนรู้ภาษาที่สองตั้งแต่เยาว์วัย […]

แค่เริ่ม..ก็อยากเลิกแล้ว

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on November 3, 2009 at 10:57pm เริ่มสองภาษาวันที่ 5 ก.ย.52 (ปาล์มมี่อายุ 1 ขวบ 9 เดือน ยังพูดไม่ค่อยได้ แต่ฟังรู้เรื่องหมด) ช่วงแรกที่ใช้สองภาษากับปาล์มมี่ แม่(ที่แสนสวย..เฮ้ย!ไม่ใช้)ที่ภาษาอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรงอย่างอ้อมเนี่ย อยากจะเลิกพูดภาษาอังกฤษกับน้องทุกวันเลยค่ะ ความที่เราพูดภาษาไทยกับลูกมาแล้วระยะหนึ่ง เพราะฉะนั้นศัพท์ภาษาไทยจึงมีอยู่ในหัวลูกพอสมควรแล้ว พอเราเปลี่ยนมาพูดภาษาอังกฤษช่วงแรกๆ ลูกไม่อยากจะเล่นกับอ้อมเลย อยากจะพูดอะไรกับลูกก็นึกไม่ออกว่าจะพูดอะไร อึดอัดม๊าก… แถมคนรอบข้างหลายๆคน ยังพูดทักอยู่บ่อยๆอีกว่าน้องจะฟังรู้เรื่องเหรอ เดี๋ยวน้องจะงงนะ (ให้กำลังใจกันน่าดูเลย) ท้อมาก…ก็เลยกลับไปอ่านหนังสือ “เด็กสองภาษาพ่อแม่สร้างได้” อีก ก็เลยรู้ว่าตัวเองปฏิบัติผิดวิธี โดยที่อ้อมคุยภาษาอังกฤษกับลูกเป็นประโยคเลย และหวังว่าลูกจะเข้าใจ แต่พอได้อ่านหนังสืออีกรอบก็ทำให้นึกขึ้นได้ว่าตอนที่พูดภาษาไทยกับลูกอ้อมจะบอกทุกสิ่งทุกอย่างที่ลูกเห็นอยู่ตรงหน้าว่ามันคืออะไร เพราะฉะนั้นก็ต้องทำเหมือนกันในภาษาอังกฤษไม่น่าเชื่อระยะเวลาแค่ 2 เดือน ปาล์มมี่รู้ศัพท์หลายคำ ฟังประโยคคำสั่ง-ประโยคคำถามสั้นๆได้เข้าใจ และสามารถโต้ตอบเป็นคำๆได้บ้างแล้ว และดูเหมือนว่าตอนนี้น้องจะอยากพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น สังเกตจากตอนที่อ้อมพูดกับลูก ลูกก็จะพยายามพูดตามทีละคำ และเรื่องที่น่ายินดีอีกอย่างก็คือ ภาษาอังกฤษของอ้อมก็เริ่มดีขึ้น อาศัยตอนลูกหลับอ่านหนังสือเพิ่ม กลับมานั่งเรียนใหม่อีกครั้งก็สนุกดีเหมือนกัน ขอเป็นกำลังใจให้ทุกครอบครัวที่เพิ่งจะเริ่มนะคะ อย่าเพิ่งเลิกไปซะก่อน สู้ สู้ นะคะ