บล๊อกนี้เป็นบล๊อกขอบคุณค่ะ

Posted by สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง) on December 7, 2009 at 3:38pm เวลาผ่านไป รวดเร็วจริงๆค่ะ ไม่นึกว่าจะเดือน ธ.ค. แล้ว ยังรู้สึกติดเหมือนยังอยู่เดือน ต.ค. เนื่องจาก ตั้งแต่เดือนราวกลางๆค่อนปลาย ต.ค. เป็นต้นมา ลูกๆโดยเฉพาะแป้ง นี่พัฒนาเปลี่ยนแปลงเร็วมากจริงๆค่ะ จนมองมาอีกที เอ้าลูกพูดสื่อสารโต้ตอบได้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย ไม่ได้บันทึกสมุดไหนเลยนอกจากในคอมในเวีปนี้ล่ะค่ะ พอลูกพูดได้ต้องมาไล่เรียงใหม่ ว่าไปไงมาไงค่ะ คงต้องเขียนบล๊อกหน้าอีกครั้งแต่บล๊อกนี้ อยากขอบคุณเริ่มตั้งแต่ เพื่อนๆ พี่ๆ ในenglish ทุกท่านเลยนะคะ ไล่ตั้งแต่ครูใหญ่ คุณ pat ผู้ช่วยฝ่ายวิชาการ อันไดแก่ ครูรีพี่จิ๊ ครูตั๋ม ครูบี พี่หญิง ป้าแนทนะคะ ครูฝ่ายวิชาการ+บรรเทิง อันได้แก่ พี่อ๊อบ พี่เก๋ ครูฝ่ายวิชาการ+คอมพิวเตอร์ ครูคิงส์ค่ะและก็มี เพื่อนๆน้องๆที่เก่งหลายคนแต่ยังไม่ยอมเป็นครู อาทิเช่น น้องดา น้องภา พี่เล็ก และเราก็ได้เข้าใจพี่เล็ก และน้องภา แล้วล่ะ […]

ความรู้สึกตื่นเต้นอีกแบบค่ะ

Posted by สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง) on December 21, 2009 at 4:10pm ว่าจะเขียนตั้งนาน ก็ยังไม่ได้เขียนเสียทีค่ะ พ่อแม่หลายท่านเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างไหมคะคือตัวเองเนี่ย ตั้งแต่แป้งเริ่มสนทนาพูดคุยถามตอบกับแม่ได้เนี่ย ก็ตื่นเต้นไปแล้ว และก็ชินไปแล้ว แต่มีความรู้สึกที่ตื่นเต้นบวกลุ้นทั้งแม่และลูกคือเวลา คุยโทรศัพท์กันค่ะ ตั้งแต่ปลาย พย แป้งคุยโทรศัพท์ได้แบบรู้เรื่อง ไม่เงียบ เหมือนที่เคย คือตอนที่สนทนทกันได้ช่วงแรก โทรศัพท์ ยังมีแค่ เงียบกะ yes และ bye เราก็คิดไปเองว่าเขาคงไม่ชอบคุยโทรศัพทื แต่เวลาโทรหาคุณป่ะป๊า คงหนวกหูคุณแม่ก็ส่งให้แป้งคุยกะแม่ตลอด แม่ก็ไม่คืด ว่าวันนึงเธอก้ตอบพูดคุยถาม ทางโทรศัพท์ ได้เหมือนเวลาเจอ กัน คนตื่นเต้นคือ แม่ มันบอกไม่ถูกค่ะคือเวลาเราเจอหน้ากัน เวลาคุยกันเนี่ย เราใช้ภาษามือได้ไงคะ ถ้าเกิดติดขัดอะไรขึ้นมา มันแบบว่ารู้สึกสบายๆแต่ทางโทรศัพท์นี่ คือมันจะลุ้น ตรงที่ 1. ,ลูกจะพูดอะไรบ้าง แม่เงี่ยฟังอยู่ ถ้าเขาเงียบ เราจะพูดขึ้นมา แม่เองก็ลุ้นว่าจะฟังลูกออกไหม และลูกจะใช้คำและประโยค ได้หรือไม่ แม่น่ะลุ้นว่าตัวเองจะฟัง listeningกับคนพูดภาษาอังกถษเสมือนเราไม่รู้จัก เหมือนคนแปลก […]

แม่ฟังไม่ฝรั่งไม่ออก แต่สามารถสอนลูก ให้ฟังฟาหรั่งออกได้ค่ะ

Posted by สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง) on February 1, 2010 at 5:00pm มีเรื่องปลื้มนิดหน่อยค่ะ จริงๆก็เก็บไว้นานแล้ว ไม่กล้าลงบล๊อก อายย แต่กลัวว่า อีกหน่อย ก็คงจะลืม ก็ขำดีด้วยวันหลังลูกย้อนอ่านไปจนโต จะได้รู้วีรกรรม ตัวเองบ้างค่ะ1.เมื่อเดือนที่แล้ว ไปทานข้าวนอกบ้านที่ร้านโอฬารสะเต็กข้างบ้าน นั่งที่โต๊ะ4 คนพ่อแม่ลูก วุ่นๆวายๆพอสมควรค่ะ ลุกสาว2คนก็พูดกับแม่เป็นภาษาอังกถษ ตามปกติ แล้วสักพักก็มีฟาหรั่งผมยาวหล่อกะแฟนคนไทยมานั่งโต๊ะเยื้อง ฟาหรั่งนั่งหันหลังให้นะคะซักพักฟาหรั่งก็หันมายิ้ม เหมือนจะทักทาย ไอ้เราความกลัวฟาหรั่งจริงๆก็มีอยู่เยอะ หายเป็นช่วงๆค่ะ ลูกสาว พี่ปั้น เขาก็ชอบพูด โน่นเนี่ยไปด้วย แล้วเขาก็พูดคำนึงออกมาPun: Mommy Mommy…Khaopun FART!!!Mom : Don’t speak too loud! ตามประสานิสัยคนไทย ที่เรื่องแบบนี้ก็จะไม่พูดในที่สาธารณะใช่เปล่าคะPun : Mommy I fart again. เอ้ายิ่งพูดเหมือนยิ่งยุฟาหรั่ง ก็คงได้ยิน เพราะ ลูกก็พูดซะดัง แฟนบอกฟาหรั่ง เขาก็หัน มา […]

คำถามที่พ่อแม่หลายคน ได้คาดคิดว่า จะเกิดขึ้น….แป้ง ได้ ถามแล้วค่ะ….

Posted by สุภาพร(แม่ปั้น฿แป้ง) on February 8, 2010 at 11:33am เคยมีกระทู้ เหล่านี้ ที่พ่อแม่ หลายๆท่าน เคยถาม เคยตอบไว้ กับคำถามที่ว่า ถ้าลูกถามว่า คุณพ่อคุณแม่ทำไมไม่พูดภาษาไทยกะหนูคะ หรือ คุณพ่อคุณแม่ พูดไทยได้หรือเปล่าคะ ส่วนตัวก็เคยได้ตอบไว้ครั้งนึงเมื่อเร็วๆนี้ว่า แม่อยากให้หนูสอนภาษาอังกถษแม่ไงคะ แม่เลยพูดภาษาอังกถษ….คิดว่าถ้าลูกถามก็จะตอบประมาณนี้ค้ะ ก็คิดว่ากว่าลูกจะถามก็คงโตๆกันแล้ว 6-7 ปี ขึ้น ประมาณนี้ค่ะ แต่นี่ คำถามดอกแรก เริ่มมาแล้วค่ะ…. มา3-4 วันนี้ น้องแป้งลูกสาวคนเล็ก 2.5ปี ได้มีคำถาม ทำนองนี้ แต่ไม่ใช่แบบนี้ว่า ก่อนนอน ขณะแป้งนั่งเล่นเปลือหอยสีสวย ไม่มีเพื่อนเล่น เพระ พี่ปั้นกำลังจะหลับ ต้องการให้แม่ไปเล่นด้วย แม่นั่งจิ้มแจ่วรอบดึก อยู่ข้างๆ กำลังแวบ ประมาณอย่าเพิ่งมากวนแม่ค่ะ Pang; Mom Can you play the shell with […]