ผมนิยามเด็กสองภาษาตามแนวคิดเด็กสองภาษาเอาไว้ว่า…เด็กสองภาษาต้องพูดสองภาษาด้วยความรู้สึกทั้งสองโหมด ไม่ต้องคิดมาก คิดกับพูดพุ่งออกมาพร้อมกัน ถ้าคุณสอนลูกไปสักพักแล้วเด็กโต้ตอบกลับในโหมดที่ถูกต้อง สังเกตเมื่อเด็กคิดก็จะพูดออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งก็มาจากกระบวนการเลียนแบบและขัดเกลาการเลียนแบบที่มากเพียงพอจนเกิดความรู้สึก ถ้าคุณเห็นสัญญาณอย่างนี้เกิดขึ้น นั่นก็แสดงว่าลูกคุณกำลังเดินทางเป็นเด็กสองภาษาอยู่ครับ ส่วนจะพูดได้มากน้อยแค่ไหนนั่นก็อยู่การพัฒนาต่อไปเรื่อยๆครับ