ขอบันทึกเรื่องราวเล็กๆ ที่น่าภูมิใจของเรา

Posted by Ju (Jui Jui’s mommy) on June 19, 2010 at 2:25pm

จุ้ยจุ้ยเรียน K1 มาสองปีแล้ว เนื่องจากปีแรกที่เข้าเรียนจุ้ยจุ้ยอ่อนว่าเกณฑ์ถึง 1 ปีเต็ม (2.5ขวบ) ปีแรกมั่มมี๊รู้ว่ายังไงก็ต้องเรียนซ้ำชั้นแน่ๆ คุณครูก็บอกไว้ก่อนและมั่มมี๊ก็ยินดีด้วย เพราะอยากให้ลูกพร้อมก่อนขึ้น K2

ปีแรกผ่านไปอย่างยากลำบากด้วยความไม่พร้อมที่จะไปโรงเรียนของลูก เสียน้ำตาตั้งแต่ต้นปีจนจบ K1 เลยก็ว่าได้ แต่จะร้องตอนแยกจากกันเท่านั้น เรื่องหลักๆ คงเป็นเรื่องนี้ เรื่องความไม่พร้อมในการแยกจากพ่อแม่ ส่วนเรื่องเรียนคุณครูบอกจุ้ยจุ้ย Catch up ได้ทันเท่าๆ กับเพื่อน แต่เรื่องกล้ามเนื้อมือยังไม่ดีมากนัก

ปีที่สองของ K1 จุ้ยจุ้ยเปลี่ยนไปมาก มีความพร้อม Parents meeting ตอนสิ้นเทอมแรกคุณครูบอกจุ้ยจุ้ยพร้อมที่จะเป็นนักเรียน K2 แล้วนะ เพราะปรับตัวได้ดี มีทัศนคติกับโรงเรียนดีขึ้นมาก คุณครูยังงงว่าทำไมเปิดเทอมมาถึงไม่ร้องไห้แล้ว จริงๆ มั่มมี๊ให้จุ้ยจุ้ยขึ้นรถตู้ระยะสั้นไปโรงเรียนแทนที่จะไปส่ง หลายๆ ครั้งแอบตามรถตู้ไปดูด้วยว่าไม่ร้องจริงเหรอ ปรากฏว่าจริง จุ้ยจุ้ยไม่ร้องไห้อีกเลย หลังจากขึ้นรถตู้ (แปลกดี มีคนแนะนำมาน่ะค่ะ)

เมื่อวานนี้เป็นวันสุดท้ายของปีการศึกษา ที่ห้องจัด Party กัน มั่มมี๊ก็เอาของไปแจกเด็กๆ ด้วย พอส่งจุ้ยจุ้เสร็จก็มาทำงานเลย ตอนเย็นหลังเลิกงานกลับมาบ้าน มั่มมี๊ช่วยทำแผลและอยู่กับอาม่าจนค่ำๆ จึงขึ้นมาที่ห้อง ปะปี๊ก็เอาซองกระดาษกับของขวัญมาแล้วบอกว่าจุ้ยจุ้ยมีอะไรจะบอก แต่ไม่ได้บอกหรอกค่ะ เพราะว่ารีบแกะของขวัญ (โชคดีจริงๆ ที่ไม่ได้แกะจากที่โรงเรียน สงสัยคุณครูจะให้มาแกะที่บ้าน)

เปิดซองกระดาษออกมามีใบประกาศว่าจุ้ยจุ้ยได้รับเลือกเป้น Best Student ของ K1 จุ้ยจุ้ยหน้าบาน มั่มมี๊กับปะปี๊ก็ดีใจที่จุ้ยจุ้ยได้รับคัดเลือก มั่มมี๊บอกจุ้ยจุ้ยว่าให้รักษาสิ่งดีๆ ที่ทำเอาไว้ไปเรื่อยๆ นะครับ

(ขอเบลอบางส่วนเอาไว้นะคะ)

Best Student Academic Year 2009-2010
This certificate is awarded to Tee Aa K1
For having achieved the highest academic standard in their class for the school year 2009-2010

ตัวแสบเพิ่งอาบน้ำเสร็จขอถ่ายรูปคู่กับรางวัล

ของรางวัลที่ได้เป็นหนังสือ Board Book Thomas โรงเรียนให้ความสำคัญในเรื่องการอ่านอย่างมากค่ะ จริงๆ แล้วที่บ้านไม่ค่อยสอนวิชาการลูกซักเท่าไหร่ ไม่มีเรียนเสริมอะไรเพราะยังเด็ก เรียนแต่ดนตรี แต่การอ่านทำให้จุ้ยจุ้ยเป็นเด็กที่กระตือรือร้นอยากรู้หลายๆ เรื่อง ที่บ้านของเล่นน้อยหนังสือเยอะค่ะ ของเล่นไม่ค่อยมีค่ะ ข้อดีคือจุ้ยจุ้ยจะหาของใกล้ตัวมาประดิษฐ์เป็นสิ่งที่เค้าต้องการ บางครั้งก็ work บางครั้งก็ไม่ แต่เค้าก็จะหาทางทำให้ได้

รางวัลอะไรก็ไม่ดีเท่าการรู้จักตนเอง ถึงแม้ลูกจะไม่ได้รางวัลอะไร แต่ลูกรู้จักตนเอง และรู้จักเคารพผู้อื่น นั่นคือรางวัลที่พ่อแม่ได้รับแล้ว

สุดท้าย แง่คิดดีๆ ที่เราได้รับ “เมื่อลูกพร้อม เค้าจะยินดีและมีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ” ลูกไม่เคยร้องไห้ไม่อยากไปโรงเรียนเลย รู้แต่ว่าวันธรรมดาต้องไปโรงเรียน วันศุกร์ไปโรงเรียนเสาร์อาทิตย์อยู่บ้านกับพ่อแม่ เย้ๆ

เอาไว้จะหาเวลามาเขียนเรื่อง K1 ว่าเรียนอะไรบ้าง เผื่อแม่ๆ ที่กำลังทำ Home school ที่บ้านจะนำไปใช้ประกอบการสอนค่ะ