Posted by Mommy Dearest on March 31, 2010 at 8:00am
ไม่ได้เขียนบล็อกให้ลูกสาวมานานมาก จำได้ว่าเขียนไปครั้งล่าสุด คือ วันที่สิบห้าเดือนมกราคม
เรื่องจุกหลอกของหนู ซึ่งตอนนั้นแม่ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะทำได้หรือเปล่า สุดท้ายผ่านไปได้ด้วยดี
สุดท้ายใช้เวลาทั้งหมดสามหรือสี่วัน ลูกของแม่ก็ไม่ร้องหาจุกหลอกอีกเลย กลางคืนกินนมก็กินได้ดี
ไม่นอนดูดจุกไปสิบนาทีก่อนเริ่มกินนม
หลังจากที่เลิกจุกหลอกได้ ลิซซี่ก็เริ่มกินได้เยอะขึ้น แต่กินแต่นม วันนึงร้องหาแต่นม สี่ขวดห้าขวด ขวดละ 240 cc
บางคืนก็ตื่นสองรอบมาขอกินนม พอกลางวันก็กินแต่นม ข้าวไม่ยอมกินเอาซะอย่างนั้นเพราะอิ่มนม
ทีนี้แม่เริ่มเครียด เพราะจากสิบสองเดือนถึงสิบแปดเดือน น้ำหนักหนูขึ้นไม่ถึงกิโลดี แม่เข้าใจว่าหนูเป็นเด็กไม่อ้วนแต่ตัวยาว กระเพราะเล็ก อันนี้สังเกตุได้ดี ถ้าแม่ยัดมากไปอยู่ดีๆอ๊วกออกมาเองเลย แต่ไม่ยอมกินอะไรเลยดวดแต่นมเนี่ยแม่ก็รับไม่ค่อยได้
แม่เลยเริ่มปรึกษาคนรอบข้าง เริ่มจากเพื่อนๆที่ทำงาน ได้รับคำแนะนำที่ดีๆหลายอย่าง ไอเดียที่ได้มาคือ
- ลองให้ขวดแต่กลางคืนกับตอนเช้า กลางวันให้กินจากแก้ว
- ทุกทีที่ลูกร้องหาขวด ให้เอาจานข้าวยื่นให้แทน อันนี้เพื่อนที่ทำงานบอกว่าลูกสาวเค้าใช้เวลาทั้งหมดสามวันกว่าจะกิน แม่ฟังแล้วทรมาณแทนจังเลย
หลังจากได้คำแนะๆนำจากเพื่อนๆที่ทำงาน ก็ยังได้คำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆในเวปด้วย ขอบคุณสำหรับกำลังใจ จริงๆค่ะ และต้องขอบคุณคุณหมอฟันที่น่ารัก พี่เล็กแม่น้องเรอิเลอามากๆที่คอยให้คำแนะนำและกำลังใจ
พอหันมาได้ข้อสรุป จากสามเดือนที่ผ่านไป คือ ใจแม่ไม่แข็งพอที่จะให้ลูกเลิกขวด กลัวลูกพอเลิกนมจะไม่กินข้าวไปด้วย ทนเห็นลูกร้องให้ไม่ได้ หลายๆครั้งที่คุยกันกับสามี ซึ่งเค้าก็ตามใจเรา เห็นดีว่าน่าเลิก แต่ถ้าแม่ไม่สะดวกจะเลิกก็ให้ลูกทานไปก่อนเค้าก็ไม่ขัด พูดไปพูดมากลายเป็นว่าพ่อเค้าเข้่าใจว่าเด็กส่วนมากทานขวดไปจนสองขวบ อ้าววววววว เลยต้องมาอธิบายให้พ่อฟังอีกทีนี้ว่าถึงแค่ขวบเดียว แต่ทาน whole milk ไปจนถึงสองขวบ เพราะเด็กยังต้องใช้ไขมันจากนมไปพัฒนาการสมอง
วันที่ 1: 27 มีนาคม 2553
พอวันที่ 27 ที่ผ่านมา หนูงอแงมาก ไม่ยอมนอน ร้องหาขวดทั้งวัน ความอดทนของแม่ที่มีอยู่มันเหมือนขาดผึงไปเลย เหมือนด้ายที่มันกร่อนมาตามเวลาพอโดนแรงกดดันอีกหน่อยมันก็ขาด แม่บอกพ่อและตัวเองว่า วันนี้แหละพอซักที เลิกขวดกันเหอะ (เหมือนกันคราวที่แล้วที่เลิกจุกเลย ลุกขึ้นมาเลิกเฉยๆซะอย่างงั้น)
พอก็เออออไปกับแม่ด้วย ตั้งแต่สายๆจนเย็น พอหนูร้องหาขวด แม่ก็จะบอกหนูว่า ขวดเนี่ยเค้ามีไว้สำหรับเด็กนะคะ หนูโตแล้วใช้ big girl cup ยอกันปากจะฉีกถึงหูเลย ย้ำมากๆ ว่าเก่งที่ซู้ด บิ๊กเกิร์ล สารพัดจะยอ พอบ่ายหนูก็หลับไปได้ไม่ต้องใช้ขวด ตกเย็นแม่ไปทำงานค่ะ พ่อบอกว่าหนูตื่นมาร้องหาขวด พ่อเอาหนูกล่อมนอน นอนไปได้อีกครึ่งชั่วโมงได้ ก็ตื่นมาร้องให้เหมือนโลกแตก สรุปเลยพ่อเลยให้ขวดไปหนึ่งรอบ
วันที่ 2: อาทิตย์ที่ 28 มีนาคม 2553
แม่ไม่ค่อยได้ดูหนูเท่าไรวันนี้ กลางวันหนูไม่มีงอแง เพราะอากาศดีมาก หนูมีกิจกรรมให้ทำเบื่ยงเบนความสนใจจากขวด เลยไม่ค่อยร้องมาก ยังคอยจิบนมจาก big girl cup อยู่ ตกบ่าย พ่อไปซื้อโต๊ะปิ๊กนิค เอาหนูไปด้วย หนูเลยหลับในรถ เลยเป็นอีกมื้อที่ไม่ต้องใช้ขวดค่ะ ร้องหาขวดนิดหน่อยก่อนนอน ตกเย็นแม่ไปทำงาน พ่อดูหนู บอกว่าหนูหลับโดยไม่ต้องใช้ขวดแล้ว กลางคืนหนูตื่นมาสองสามรอบ พ่อเอานมใส่ sippy cup ให้เหมือนเดิม ดูดๆไปหน่อยหนูก็หลับไป คืนที่สองแม่ถือว่าดีเลย เป็นที่น่าพอใจมาก
วันที่ 3: จันทร์ที่ 29 มีนาคม 2553
วันนี้แม่ออกกะมา นอนซะเป็นส่วนมาก ลุงเจฟดูหนูให้ วันนี้หนูยังทานนมจากแก้วอยู่ ทำได้ดีทีเดียวเลย มีร้องหาขวดนิดหน่อยพอเป็นพิธี พ่อดูหนูตอนกลางคืน บอกว่าหนูร้องหาขวดนิดหน่อยก่อนนอน แต่ที่ทำให้แม่ดีใจสุดๆคือ เมื่อคืนหนูนอนยาวเลย ไม่มีตื่นมาร้องขอกินนม เย้ๆๆๆๆ ใกล้สำเร็จแล้ว
วันที่ 4: วันอังคารที่ 30 มีนาคม 2553
แม่ตื่นมาห้าโมงเย็น ลุงเจฟต้องไปในเมือง ลุงเจฟดูหนูให้แม่ทั้งวัน บอกแม่ว่าหนูไม่มีร้องให้หาขวดเลย แถมหนูทานโน่นทานนี่ได้ตลอดวัน ทานได้เยอะมาก โอยหัวใจแม่นะ ลูกเอ๋ย มันฟูฟ่อง ดีใจเป็นที่สุด ตอนนี้เย็นแล้วสองทุ่ม หนูหลับไปแล้ว ไม่มีร้องหาขวดกับแม่เลย แม่พาหนูนอนได้ง่ายๆ เอา sippy cup ใส่นมให้หนูถือเหมือนเดิม ดูดไปสองสามทีแล้วก็ไม่ขอต่อ ตอนนี้แม่ก็ลุ้นว่าหนูจะตื่นมาร้องกลางคืนหนือเปล่า
เพิ่มเติม
เข้าใจเลยว่าเป็นพ่อแม่คน ต้องมีความอดทน ลูกของเราจะเซ้นต์ได้ถึงความอ่อนแอของพ่อแม่ เพราะฉะนั้นเข้มแข็งเข้าไว้ เด็กเค้ามีศากยภาพมากกว่าที่เราคิด ตอนนี้เดินไปแล้วกว่าครึ่งทาง เห็นแสงสว่างรำไรว่าลูกเราต้องทำได้