พ่อแม่ที่ได้ยินได้ฟังเรื่องของเด็กสองภาษามาบ้างแล้วรู้สึกสนใจ ส่วนใหญ่มักจะ “ใจร้อน” อยากให้ลูกพูดออกมาได้เร็วๆ จริงๆแล้วผมอยากให้พ่อแม่เริ่มต้นศึกษาแนวคิดเด็กสองภาษาอย่างใจเย็น…ให้เก็บประเด็น ปะติดปะต่อเรื่องราวและหลักการให้ลึกซึ้งมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เพื่อให้มองเห็นภาพใหญ่ของการเดินทางของลูกคุณไปเป็นเด็กสองภาษาได้อย่างชัดเจน
แนวคิดเด็กสองภาษา ตั้งอยู่บนวิถีธรรมชาติ เน้นให้เด็กพูดภาษาอังกฤษออกมาจากความรู้สึก การฝึกเริ่มต้นไม่เน้นปริมาณคำศัพท์มากมาย แต่เน้น “คุณภาพ” ของความรู้สึกและการออกเสียงที่ดี เด็กต้องการความถี่ในการฟังและการตีความด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้าที่มากเพียงพอ
พ่อแม่ที่ฝึกเด็กสองภาษาจำนวนไม่น้อยใจร้อนและไม่เข้าใจเรื่องนี้ดีพอ ก็จะพยายามพูดเยอะๆ พูดทั้งวัน คุณภาพเสียงของต้นแบบนั่นก็คือพ่อแม่ยังไม่ดีพอ ทำให้ลูกพูดออกมาไม่เคลียร์ นั่นก็ถือว่ายังทำไม่ถูกต้องตามแนวคิดเด็กสองภาษา
อีกส่วนหนึ่ง..เด็กจำนวนมากที่พ่อแม่พูดภาษาอังกฤษด้วยก็นิ่งเงียบ หรือไม่ก็พูดไทยออกมา นั่นสะท้อนให้เห็นว่าเด็กไม่ได้อยู่ใน “โหมด” ของการพูดจากความรู้สึก
ดังนั้นจุดเริ่มต้นในการสอนลูกเป็นเด็กสองภาษาคือ…ศึกษาแนวคิดเด็กสองภาษาให้ลึกซึ้งเพียงพอ ให้เห็นภาพใหญ่ของการเดินทาง สิ่งใดควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ และที่สำคัญ “ต้นแบบ” ของลูก นั่นก็คือพ่อแม่ ต้องศึกษาเรื่องระบบการออกเสียงภาษาอังกฤษให้เข้าใจอย่างดีด้วยครับ