Posted by topaz on December 29, 2009 at 1:04pm
ยังไม่เคยเข้ามาในบล็อกเลยค่ะ เคยแต่เข้าไปในห้อง english ฝากคำถามและนิทานไว้ แล้วมีคุณแม่ใจดีตอบกลับมาให้
ต้องขอบคุณมากนะคะ อาจมีคุณพ่อและคุณแม่หลายท่านรู้สึกแบบนี้มั้ย ” ดีใจ ปลื้มใจ และมืกำลังใจ ที่จะก้าวเดินต่อไปให้ถึงจุดหมาย”
ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าระยะทางอีกไกลแค่ไหนสำหรับแม่ที่เพิ่งเริ่มต้นเพียงแค่ก้าวแรกเท่านั้น ตัองเรียนทุกท่านว่า แม่เริ่มจากลบตำกว่าศูนย์
ไม่ใช่จากศูนย์เพราะ แม่ไม่มีความรู้เรื่องภาษาอังกฤษเหลืออยู่เลย แล้วที่สำคัญที่สุดคือไม่มีความรู้เรื่องคอมเลย ดูเป็นแม่แบบเชยๆค่ะ
เช้าวันนึง ยาย(คุณแม่) โทรมาบอกว่า “ไปซี้อหนังเด็กสองภาษามาอ่านให้ได้นะ ไปซื้อเดี๋ยวนี้เลยนะ” “เมื่อคืนแม่ดู รายการของหมวย แม่นัองเนยน่ะเค้าเริ่มตอนลูกเค้า ๒ ขวบครึ่งนะ แต่นี้เค้าพูดภาษาอังกฤษคล่องปร๋อเลย ไปเดี๋ยวนี้เลยนะเธอ อย่ามัวยืดยาดอยู่หล่ะ”รับโทรศัพท์ยายด้วยความมึนและงง เพราะกำลังจะถามว่า”หนังสือชื่ออะไร” เธอก็วางโครมไปแล้ว “เอ….หนังสืออะไรเนี่ย……ทำใหคนแก่ตื่นเต้นขนาดนี้ …ต้องไปซื้อมาอ่านซะหน่อย”
อ่านๆๆๆๆๆจบ ไฟมาเลยค่ะ พอเริ่มพูด(ตามในหนังสือ)ซักครึ่งวัน มึนหัวไปหมด โอย…งง….แล้วที่ใช้จริงในแต่ละวันมันมากกว่านี้นี่นา
แล้วจะพูดกับลูกยังงัยหล่ะทีนี้ (เอามือกุมขมับเพราะปวดหัวจริง ทำไมภาษาอังกฤษทำให้ปวดหัวได้ขนาดนี้นะ ต้องกินพาราซะแล้ว)
วันต่อมา(หายปวดหัวแล้ว)ไหนดูซิในหนังสือคุณบิ๊กบอกว่า “มีเว็บให้ความรู้เรื่องภาษาอังกฤษด้วย www.2pasa.com”ทำไงดีหล่ะ
เลยบอกแฟนว่า “ขอซื้อคอมพิวเตอร์หน่อยซิคะ”(ใจตุ๊มๆต่อมๆว่าจะให้มั้ย)
แฟน…(เงียบไปพักใหญ่)….อืม…เอาสิ..ว่าแต่จะเอามาทำอะไรหล่ะ
เอ่อ…..เอามาสอนภาษาอังกฤษลูก…ลูกจะได้ไม่ต้องไปเรียนพิเศษภาษาไง
อีม….ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่เหมือนสมัยเราเรียนแทบตาย พอจะพูดยังพูดไม่ได้เลย…เอ้าไปซื้อซะ
วันต่อๆๆๆมาปวดหัวหนักกว่าอีกเพราะใช้ไม่เป็นเลย ต้องไปเรียกเด็กๆมาสอน และแล้วอีกหลายวันต่อมาก็ได้เข้ามาเยี่ยมชาวสองภาษา แต่ยังไม่กล้าทักทายคอยแต่ด้อมๆมอง อยู่พักใหญ่(ระหว่างนี้ก็คัดลอกประโยคที่ต้องใช้ไปพูดกับลูก)
สองเดือนต่อมา…ทนไม่ไหวแล้วอยากรู้บางประโยคที่ไม่รู้ …เลยเข้าห้อง english แล้วก็ได้รับนำใจจากคุณแม่ชาวสองภาษา
ถึงตรงนี้ ต้องขอขอบคุณอย่างเป็นทางการค่ะ ที่ร่วมแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ ให้กับผู้ที่ไม่มีความรู้โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน
ทั้งที่ยากมาก ยากที่สุด ทุกๆคำถามทั้งเพิ่มเติม แนะนำ ความรู้อื่นๆอีกมากมายซึ่งจะกล่าวในที่นี้ไม่หมด
ยาวไปซักหน่อยนะคะ(เป็นครั้งแรกค่ะที่พิมพ์ยาวขนาดนี้) ตรงนี้ไม่มีสิ่งที่จะตอยแทนนำใจของคุณพ่อและคุณแม่ชาวสองภาษาได้
นอกจากสิ่งที่ทุกท่านได้ช่วยคนอื่นนี้จะเป็นผลบุญกลับสู่ ลูกๆของคุณพ่อและคุณแม่ทุกท่านใหเป้นเด็กสองภาษาที่มีคุณภาพอย่างแน่นอนค่ะ
topaz…….แม่ก้าวแรก
***เริ่มสองภาษากับลูกสาวตอน สองขวบครึ่ง ตอนนี้ผ่านมาประมาณ 3 เดือนแล้ว
….ตั้งเป้าหมายในการสร้างเด็กสองภาษาและคาดหวังผลลัพธ์ของการฝึกอยู่ที่ เกรด B (จะค่อยๆไต่ระดับไปเป็นเกรด A นะคะ)
….ใช้ระบบหนึ่งเวลา หนึ่งภาษาค่ะ (หวังว่าจะได้เปลี่ยนเป็น OPOL ในอนาคต)
….ตอนนี้ลูกสาวจะพูดอังกฤษเฉพาะเวลาที่มีเงื่อนไขให้(เหมือนที่คุณบิ๊กบอกเลย) จะพูดได้แต่ประโยคที่ใช้ในชีวิตประจำวันง่ายๆ
แต่ที่พูดติดปากแล้วคือบอกฉี่ อึ ให้อุ้ม ขอดูดีวีดี กินนม หนูหิวฯ จะพูดเป็นอังกฤษ(ประเภทง่ายๆน่ะค่ะ เธอจะพูด)
แต่ถ้ายาวๆเธอก็จะย่อให้สั้นจุ๊ดเลย เช่น What are you doing llitte pearl?(กำลังเต้นเพลง family ใน คายู)
“Dancing” แค่นั้นเองค่ะ ( เฮ้อ…..แม่ถอนใจเฮือกใหญ่….เหนื่อยจัง)
……………ตาเริ่มลายแล้วหล่ะค่ะ….วันนี้ต้องบอกลากันก่อนนะคะ….โอกาสหน้าจะกลับมาทักทายกันใหม่ค่ะ……………..
สวัสดีค่ะ