Posted by MaMa n’JaY on December 27, 2010 at 7:00am
::: MaMa n’JaY Diary @ December 27, 2010 :::
เมื่อวานนี้มะม๊าไปส่งน้องเจที่บ้านครูแคลร์ตามที่ขอ มะม๊าเจอเพื่อนหลายคน และสังเกตหลายครั้งแล้วว่า
รอบวันอาทิตย์นี้มีแต่น้องตัวเล็ก ๆ ทั้งนั้นเลย และที่ทึ่งกว่านั้นคือพูดภาษาอังกฤษไม่หลุดไทยเลยล่ะ
มะม๊าถามครูถึงน้องเชนเชนว่าเป็นลูกครึ่งรึป่าว พูดอังกฤษรวด พอเปิด Little Einsteins ก็ร้องเพลงตาม
ครูว่าน้องเป็นลูกคุณหมอ คนไทยเราเนี่ยค่ะ ไม่ใช่ลูกครึ่ง ครูบอกว่าน้องเจอยู่ที่นี่ก็พูดเยอะนะคะ
คุณแม่ของน้องฟลุ๊คน้องเฟิร์สถึงกับอึ้ง … โอ้โห! ทำไมน้องเจพูดได้เยอะจัง ..
(จริง ๆ แล้วน้องฟลุ๊คน้องเฟิร์สก็พูดได้เยอะเหมือนกัน อยู่ในแก๊งส์เดียวกัน ฝึกกันใหญ่เลย)
อากู๋บอกว่าไม่รู้คุณครูได้บอกมะม๊าเรื่องน้องเจรึป่าว (ทีแรกมะม๊านึกว่า สงสัยมีคดีอีกแน่เลย)
อากู๋บอกว่าไม่ใช่ Teacher Kitt ชมว่าน้องเจอ่านหนังสือได้คล่องเทียบประมาณนักเรียน ป.5 – ป.6
(ว้าววว .. อะไรจะขนาดนั้น แต่มะม๊าก็ดีใจนะ ว่าแต่คุณครูประเมินเยอะไปป่าวค๊า 555+)
ฟังอากู๋มาถึงตรงนี้ทำให้นึกถึงตอนที่พาน้องเจไปโลตัสเมื่อต้นเดือนที่แล้ว
มะม๊าชอบเอาน้องเจไปยืนบนรถเข็น หลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่ชอบวิ่ง เดินเองไม่ให้จูง และดื้อ
แล้วก็ให้น้องเจของเล่นไว้เล่นในมืออย่างนึง วันนั้นน้องเจเลือกเล่น Blow the Bubbles
น้องเจก็เล่นไป พูดภาษาอังกฤษไป มะม๊าก็ดูของไป ของบางอย่างมีศัพท์อังกฤษติดไว้
มะม๊าจะทำเหมือนทุกที คือหยิบขึ้นมาแล้วพูดให้น้องเจฟัง แล้วพูดตาม (ทำเนียน … ว่ามะม๊ารู้ 555+)
มีคุณตาคนนึงเดินใกล้เราตลอด แยกกันบ้างบางช่วง จนมะม๊ามาหยุดดูกล่องพลาสติกที่จะเอาไว้
ใส่พวก CD, VCD, DVD ของน้องเจในรถเพื่อไม่ให้รกเลอะเทอะ น้องเจก็ยังเหมือนเดิม
เล่นไปพูดอังกฤษไป มะม๊าก็ดูกล่องไป คุณตาคนนี้เข็นรถเข็นมา และขณะที่สวนกันนั้น
คุณตากลัวว่ารถเข็นของคุณตาจะเบียดโดนนิ้วของน้องเจที่จับอยู่ที่รถเข็นที่มะม๊าเข็น
คุณตา : คุณแม่ .. ขอโทษนะครับ น้องพูดไทยได้ป่าวครับ ลูกครึ่งอะไรครับ
MaMa n’JAY : น้องพูดได้ค่ะ น้องเป็นคนไทยค่ะ 🙂
คุณตา : ผมเห็นน้องพูดอังกฤษตลอดเลย เก่งครับ ได้ยินตอนเดินสวนกันหลายครั้ง
MaMa n’JAY : ค่ะ น้องชอบภาษาอังกฤษ
คุณตา : คุณตาขอเข็นรถออกนะครับ เห็นนิ้วหนูจับอยู่ตรงนี้ ตากลัวเข็นรถไปชน อันตราย
MaMa n’JAY : โอ้ว จริงด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ (มะม๊าจับมือน้องเจขึ้นจากขอบรถเข็น)
น้องเจขอบคุณคุณตาก่อนนะครับลูก 🙂
n’JAY : ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบ
คุณตา : คร๊าบบ .. เก่งมากครับ (ยิ้มหน้าใจดีมาก ๆ เลยอะ)
จริง ๆ มะม๊าไม่เคยคิดหรอกว่าจะมีใครมาทักเราแบบนี้ ภาษาอังกฤษแบบ OTOL แบบของมะม๊า
กะ OTOL แบบของน้องเจ บางทีเวลาอาจจะไม่ตรงกัน จะเกิดกะน้องเจเป็นส่วนใหญ๋
นึกอยากพูด อยากเล่า อยากเล่น ก็พูดเป็นอังกฤษ ก็ทำเลย อาม่าแอบมาเล่าหลายครั้งว่า
เวลาที่มาเล่นบ้างอาม่า มีพูดภาษาอังกฤษด้วย เยอะมาก แต่อาม่าไม่รู้ว่าน้องเจพูดอะไร
(ถ้าเป็นจีนกลางก็ว่าไปอย่าง 555+ อาม่ากำชับว่าดีแล้วที่น้องเจพยายามพูด ให้สอนไปเรื่อย ๆ)
ทุกครั้งที่น้องเจพูด ถูกบ้าง ผิดบ้าง ทับศัพท์ไทยมาแล้วมะม๊าแก้ให้บ้าง มะม๊าดีใจและยินดีเสมอ
มะม๊าถือว่าน้องเจชอบเอง ถึงแม้จะนอกเวลา OTOL แต่ก็เป็นความสุขเล็ก ๆ ที่น้องเจทำ และเป็นสิ่งที่ดี
มะม๊าก็เลยทำด้วย บางครั้งมะม๊าเองตีรวน (คิดศัพท์ไม่ออก) ตอบไทยซะงั้น 555+
ภาษาอังกฤษของน้องเจก็ยังคง Keep Going ทั้งกะมะม๊าและบ้านครูแคลร์
ภาษาจีนกลาง ก็เริ่มบ้างแล้ว งานนี้อาม่าน่าจะช่วยได้เยอะ มะม๊าก็ถือโอกาสทบทวนไปด้วยเลย 🙂
กิจกรรมต่อไปนับจากนี้ … JMC ตามที่ขอนะครับ เดี๋ยวมะม๊าเช็คให้ว่าที่ไหนเปิดคอร์สก่อน ก็ลงที่นั่นละกัน 😀
จบตรงนี้ 2 ปี จะได้ต่อไวโอลินที่น้องเจขอ ……….. ตามสเต็ปเป๊ะเลยนะครับลูก!!!