การเดินทางบนเส้นทางนี้ ของแม่กะมี่ (ปาล์มมี่) 2

Posted by อ้อม&ปาล์มมี่ on March 16, 2010 at 3:30am

4 อ๋อ…มันเป็นเพราะความเชื่อนี่เอง

เคยถามตัวเองว่าทำไมเราถึงเลือกระบบ OPOL ทั้งๆที่เราก็เก่งอังกฤษซะเหลือเกิ๊น เวลาจะพูดทีน้ำไหนไฟดับก็แล้ว ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะพูดยังงัย คิดไปคิดมา อ๋อ…มันเป็นเพราะความเชื่อนี่เอง เพราะเราเชื่อในแนวคิดการสร้างเด็กสองภาษาของท่านผู้ใหญ่บิ๊ก เชื่อคำแนะนำที่ว่า “ถ้าลูกคุณเพิ่งหัดพูด และพ่อแม่คนใดคนหนึ่งเลี้ยงลูกเต็มเวลา ผมแนะนำเลยครับว่า OPOL หนึ่งคนหนึ่งภาษาดีที่สุด” เมื่อเรามีความเชื่อแล้วเราก็สามารถทำตามความเชื่อนั่นได้อย่างสนิทใจและเต็มกำลัง แม้มันจะยากเย็นแสนเข็นก็ตาม

5 ถ้าเราไม่ยอมแพ้ เราก็จะไม่แพ้

16 กันยายน 2552 เด็ก 2 ภาษา Eng – Thai ตอนนี้แม่กำลังพยายามทำให้ ปาล์มมี่เป็นเด็ก 2 ภาษา แต่มันค่อนข้างยาก เพราะปาล์มมี่คุ้นเคยกับภาษาไทยมาก่อนและนู๋ก็เริ่มพูดภาษาไทยได้มากขึ้นแล้ว เพราะฉะนั้นแม่ต้องพยายามให้มากเป็น 2 เท่า ตั้งแต่วันที่ 5 กันยายน แม่เริ่มพูดภาษาอังกฤษกับนู๋ 100% แม่รู้ว่ามันยากสำหรับนู๋ แล้วมันก็ยากสำหรับแม่ด้วย แต่”เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ” ยอมรับว่าตอนนี้แม่รู้สึกท้อนะ แต่ยังงัยก็ไม่ยอมล้มเลิกเด็ดขาด ขอเวลาอีก 5 เดือน แม่รับรองว่านู๋ต้องพูดภาษาอังกฤษได้แน่นอน love you

24 กันยายน 2552 20 วันแล้วที่แม่พูดภาษาอังกฤษกับนู๋ แม่ไม่ได้พูดภาษาไทยกับนู๋เลย ทำให้บางครั้งแม่ก็ท้อ คิดว่าแม่ต้องพูดภาษาอังกฤษกับนู๋อีกนานแค่ไหนกัน มีบางเวลาที่แม่อยากจะเลิกพูดภาษาอังกฤษกับปาล์มมี่ แต่ถ้าแม่เลิกซะตอนนี้ แล้วใครจะสอนนู๋หล่ะ เพราะฉะนั้น “keep walking” แม่ไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษนักหนา แต่ เราจะเก่งภาษาอังกฤษไปพร้อมกันนะคะ

นี่เป็นส่วนหนึ่งของบันทึกที่เขียนไว้ให้ปาล์มมี่ค่ะ ถ้าเราไม่ยอมแพ้ เราก็จะไม่แพ้ ใช่มั๊ยค่ะ

6 ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่นำมาแบ่งปัน

เขามาในหมู่บ้านแห่งนี้ได้อะไรดีๆ มากมาย

คลิปวิดีโอ – ได้ชื่นชมความน่ารักและความสามารถของเจ้าตัวน้อย ของแต่ละครอบครัว

  • ได้เห็นพัฒนาการของเด็กและพ่อแม่สองภาษา ที่พัฒนาขึ้นตามลำดับ
  • ได้รู้เทคนิคและวิธีการสอนของแต่ละครอบครัว ซึ่งก็มีหลายครั้งที่ขโมยเทคนิคไปสอนปาล์มมี่ค่ะ

บ(ล็)อกเล่า – หลายบล็อกที่เวลาท้ออ่านแล้วกลับมีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง หลายบล็อกที่ให้ความรู้ดีๆ และก็หลายบล็อกที่อ่านแล้วนำมาปรับใช้ให้เป็นประโยชน์กับตัวเองได้ ขออนุญาตแนะนำ (ขออนุญาตเจ้าของบล็อกด้วยนะคะ)

On your mark Get set… Go !!! http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/on-your-markget-setgo

หกเดือน เจ็ดก้าวของผม (และน้องภูมิ) http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/2546660:BlogPost:111364

ประสบการณ์ของแม่ http://go2pasa.ning.com/profiles/blogs/2546660:BlogPost:107069

ห้องวิเศษ – ห้องอิงลิช คลับ ทำให้การเดินทางง่ายขึ้น ขอบคุณทั้งนักเรียนผู้ถามและครูผู้ตอบไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะคะ

ขอบคุณทุกคนค่ะ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่นำมาแบ่งปัน

7 เหมือนเจอทางตัน

เดินทางไปได้สักพัก ก็เหมือนเจอทางตัน แบบว่า งง งง ไม่รู้ว่าจะต้องเดินไปทางไหน อย่างไรต่อ พอดีผู้ใหญ่บิ๊กประกาศเปิด วช.10 โอ้โฮ่! พระเจ้าจอร์จมันยอดมาก สิ่งที่ได้กลับมาจาก วช.

  • ตุ่มยุงกัด 5 ตุ่ม บนหน้าผากปาล์มมี่ (อันนี้ไม่รู้จริงๆว่ามาได้งัย ต้องถามคุณนายของท่านผู้ใหญ่นะคะ)
  • ได้ความชัดเจนในวิธีการเดินทางบนเส้นทางนี้
  • ความเครียดที่มีตั้งแต่เริ่มเดินทาง มันหายไปเกือบหมด
  • มิตรภาพดีๆ จากพี่น้องและพ้องเพื่อน ทั้งจาก วช. และในหมู่บ้าน ถูกใจใครอย่ามัวจดๆ จ้องๆ กล่าวทักทายสวัสดีตามธรรมเนียมไทย แล้วเริ่มเม้าท์กันได้ตามอัธยาศัย ว่าแต่เอ?…เราลืมอะไรไปรึเปล่านะ อ๊อ..ลืม สวัสดีค่ะ ชื่ออ้อมนะคะ ลูกสาวชื่อปาล์มมี่ค่ะ ขอเป็นส่วนหนึ่งเล็กๆในหมู่บ้านด้วยนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ
  • ได้คำแนะนำดีๆ จากรุ่นพี่ ทำให้ความเครียดหายสนิท ขอบคุณนะคะ พี่เล็ก(แม่น้องเนย)

8 เส้นทางนี้ยังอีกไกล

เส้นทางนี้ยังอีกไกล แม่กะมี่ ยังต้องเดินทางกันต่อไป

ยังต้องปรับปรุง แก้ไข อะไรต่ออะไรอีกมากมาย

แต่เราจะเดินเคียงกันไป ด้วยความมั่นใจ

ขอขอบคุณผู้ใหญ่ใจดี ที่วาดและวางแผนที่ไว้ให้

อยากขอบคุณทุกๆกำลังใจ ขอบคุณมากมาย ที่ทุกคนมีส่วนร่วมในการสร้างเด็กสองภาษาคนนี้ “ปาล์มมี่”